Liturgi lagungarriak

 

A) APAIZAREN MONIZIOAK

 

AGURRA ETA SARRERA

Jaungoiko gure Aitaren eta Jesu Kristo gure Jaunaren grazia eta bakea zuekin.

 

Igande honetan, igandeetako ibilbidetik atera eta gaur, irailaren 14an, Jesusen Gurutzearen goralpena ospatzen dugu. Laugarren gizaldian Jerusalemen hasi ziren festa hau ospatzen, kristauek Golgotako eta Hilobi Santuko elizak eraiki zituztenean, eta Jesus hil zen Gurutzea kristauen gurtzarako aurkeztu zutenean.

Jesusek maitasunaren ezaugarri egin zuen gurutzea, berez tortura eta heriotzaren ezaugarri zena. Azkenerainoko maitasunaren ezaugarri da guretzat. Gaur, gurutzea goraltzean, maitasuna ospatzen dugu, Jainkoaren azkengabeko maitasuna.

 

Gaurko ospakizunak, beraz, gurutzearen aurrean jartzen gaitu. Begira diezaiogun gurutziltzatuari eta eska dezagun errukia.

– Jesus Jauna, gurutzeraino maitatu gaituzuna. Erruki, Jauna.

– Jesus Jauna, gurutzeko maitasunez mundua askatu duzuna. Kristo, erruki.

– Jesus Jauna, gurutzean azkengabeko bizia ematen diguzuna. Erruki, Jauna.

 

PREFAZIOA

Eukaristi otoitza esatera goaz. Esker onezko otoitza da. Gurutzeko maitasunetik eman zaigun izaera berria eta askatasuna eskertu behar ditugu bihotz-bihotzetik.

 

GURE AITA

Eukaristi ogia hartu aurretik, dei egin diezaiogun gurutze-gaineko maitasunean aitatzat eman zaigun Jainko onari.

 

BAKEA EMATEA

Jesusen gurutzean elkarren senide eginak izan gara. Eman diezaiogun elkarri gurutzeko senidetasunezko bakea.

 

 

B) IRAKURGAIEN MONIZIOAK

1) Lehenengo irakurgaian entzuten dugun pasadizoa aspaldikoa da, Egiptotik irten eta Israel basamortuan zehar lur berrirantz zihoanekoa. Pasadizo honetan tupikizko suge bat agertzen zaigu, gaitz guztiak sendatzen zituena. Gero, Ebanjelioan, Jesus agertuko zaigu guztiontzako bizi-iturri.

 

2) Bigarren irakurgaia, lehenengo kristauek Kristori abesten zioten gorazarre bat da. Heriotzarainoko zintzotasuna erakusten du Jesu Kristok.

 

 

 

 

 

 

HERRI-OTOITZA

Gurutze Santuaren jaia ospatzean, otoitz egin dezagun maitasunaren fruituak gizon-emakume guztiengana irits daitezela eskatuz. Gehien sufritzen dutenak izan ditzagun gogoan.

 

•   Eliza osoaren alde: gizon-emakume guztiei adieraz diezaien Jesusen gurutzeko maitasun gizaegilea.

 

•   Eska dezagun Lur Santuetarako bakea: Jesusek bere bakea eman zigun lurraldea benetako bakearen bidean sar dadin, eta elkartasunean bizitzeko bideak egin ditzan.

 

•   Gaixoen alde, eta sufritzen ari diren guztien alde: Jesusen gurutzean parte hartuz, beraren aintzaren osasun berria senti dezaten.

 

•   Mendietan Jesusen gurutzea josi duen gure herri honen alde: bere beharretan eta, bereziki, bere bakegintzan, Jesusen gurutzera begiratu eta elkartasuna sor dezan.

 

•   Geure alde, gure senide eta adiskideen alde: Jesusen gurutzearen begirada berria bizi eta goza dezagun.

 

Entzun, Aita ona, gure eskariak eta Semearengan azkeneraino maitatu gaituzunez gero, emaguzu maitasun horretan bizitzea. Jesu Kristo gure Jaunaren bitartez.

 

 

 

 

 

 

HOMILIA

Adiskideok: gaurko igandeak Jesusen gurutzeari begira jarri gaitu. Askotan esan izan da, kristau-bizitzak gehiegiz azpimarratu eta nabarmendu duela gurutzea, eta gurutzearen ikuspegitik, ilundu egin duela gizon-emakumeon eta kristauon bizitza. Izan daiteke egia, gurutzea gaizki begiratu eta ulertu izan dugula. Izan daiteke egia, gurutzearen espiritu-bidea loturaren eta suifrikarioaren bidetzat hartu izan dugula. Baina, gaur Elizak proposatzen digun jaia, batez ere bere irakurgaietan, ez da tristurarako eta sufrikariorako jaia, maitasunerako eta aintzatarako baino.

 

«Hain maite izan du Jainkoak mundua», hauxe da gaurko festaren muina. Jainkoak ez du gozatu, sufrimendua goralduz. Edo eta ez digu jarri sufrimendua gure gaizki eginen zigor. Jainkoak ez gaitu gurutzean lotu, beti menpetasunaren loturan bizitzeko. Alderantziz dela esaten digu gaurko jaiak: gurutzea maitasunik handienaren neurri eman zaigu. Eta maitasunak askatu egiten du eta festa sortzen du.

 

Jainkoa guregana etorri zen, eta gure zoria bere gain hartu zuen. San Paulok bigarren irakurgaian esan digun bezala, guretako bat egin zen. Bere jainkotasunaren neurri betea, gizatasunaren mugetan eman zuen. Eta gizatasunaren izaera ez zuen azaletik hartu, geure sakonenetik baizik. Eta hala, gure zoriaren partaide eginik, Jainkoak guk bizi genuen lotura zapaltzailea bereganatu zuen, eta hil egin zen, gurutzean hil zen. Baina heriotza horretan, hain zuzen, hortxe kendu zion gurutzeari heriotza, eta bizi-bide bihurtu zigun, lehen heriotza zena pozbide eginez. Gorrotoak hil zuen Jesus gurutzean eta, gurutzean hilez, Jesusek gorrotoa kendu zion gurutzeari.

 

Eta orain dena aldatu da. Gurutzea ez da ordutik inola ere zapalketaren seinale, maitasunaren seinale baizik. Jesusek gizatasunaren aldeko apustua erakutsi baitigu gurutzean. Eta orain gure zoria ez da sufritzea eta menpetzea eta lotzea eta tristura eta burua makurtzea. Orain gure zoria, barru-barrutik askatzen gaituen maitasun handia da. Maitasunerako eginak izanik, maitasunerako askatu gaitu Jesusek gurutzean.

 

Eta orain dena gurutzeko maitasunetik irakur dezakegu. Bizi-une eta bizi-trantze guztiak, heriotzaren ezaugarri izan ordez, maitasunaren eta bizinahiaren ezaugarri egin zaizkigu. Gurutzea gertatu denetik, ez da ezer gure bizitzari poza ken diezaiokeenik, baldin eta bizitza gurutzeko maitasunetik irakurtzen baldin badakigu. Maitasunak argitzen du dena gizakion bizitzan, eta gurutzetik dena argitzen duen maitasuna eman zaigu. Horregatik ospatzen dugu gaur gurutzea, bertatik askatasuna eman zaigulako.

 

Egia da, gurutzeak baduela gure sufrimenduarekin zer ikusia. Sufritu egiten dugu, eta asko gainera. Gurutzeko askatasuna gertatzeak ez digu sufrimendua kentzen edo aurrezten. Giza bizitzak berekin du sufrimenduaren zauria. Gauza batengatik ez bada besteagatik, baina beti sufritzen dugu. Askotan geuk sortutako sufrimendua da, gaitzaren ondorioa; zenbaitetan, gure bizitzak berekin dakarren sufrimendua: gaixoaldia, adinaren ajeak, ezbeharrak... Baina asko edo gutxi beti sufritzen. Eta galdera sortzen zaigu: zergatik sufritzen dugu? Jainkoak ez al zezakeen sufrimendua ken betiko?

 

Galdera horri bi erantzun eman dizkio Jainkoak Jesusen gurutzean:

- Aurrena: Jainkoak ezin du sufrimendua ken. Jainkoak gure esku utzi du bizitza gizatasunez janztea eta sufrimendua gutxitzea eta injustiziari barrutia jatea. Guk sortzen dugun sufrimenduari, hala ere, Jainkoak bere presentzia eskaini dio. Sufritzen dugunean, Jainkoak ez gaitu urrutitik begiratzen, gure sufrimenduarekin zer ikusirik izango ez balu bezala. Jainkoa gertutik zauritzen du gure minak. Eta bera gurekin dago, sufritzen dutenekin dago. Jainkoa gure sufrimenduaren ondora jaitsi da, eta gurekin sufritzen du betiko.

 

- Eta bigarren erantzuna: sufrimendua maitasun bihurtzen ikasi behar dugu. Gaitz egiteagatik eta injustizia egiteagatik sufritzea ez du merezi. Sufritzeagatik sufritzea ez da ona. Sufritzekotan, maitatzeagatik sufritu behar dugu. Horrek bakarrik eman diezaioke giza sufrimenduari duintasuna, maitasunak. Eta sufrimendua argitzeko, beraz, sufrimendua maitasunetik irakurtzen ikasi behar dugu. Esate baterako, sekula ez dugu ulertuko zergatik sufritu behar duten Irakeko haur gaixo errugabeek. Injustizia horrek ez dauka inolako sentidurik. Baina, Irakeko ama horrek besoetan hilzorian daraman semetxoagatik sufritzea beti hunkigarri gertatuko zaigu. Maitasunaren sufrimendua gizatasunaren unerik ederrena eta nagusiena da. Sufrimenduak sentidurik izatekotan, maitasunean bakarrik izan dezake.

 

Gaurko festa ederraren aurrean, zer? Sufritzen bazaude, adiskide, begiratu Jesusen gurutzeari; ez, noski, sufrimenduaren azpian etsitzeko, sufrimendua maitasunean irakurtzeko baino. Eta sufrimenduaren bakardade horretan, hau da gurutzeak dakarkizun mezua: Jainkoa zurekin ari dela zure sufrimendua sufritzen. Jainkoak inork ez bezala eta inoiz ez bezala maite zaituela sufrimenduaren azpian aurkitzen zarenean. Horrek ez dizu mina kenduko; baina bai bihotza baretuko. Sufrimendua gaitzez lotsagarria da. Sufrimendua maitasunez duintasuna da.

 

Eukaristia ospaztera goaz. Hementxe erakusten digu Jainkoak bere maitasun neurrigabea. Ospa dezagun gurutzeraino maitatu gaituen Jainkoaren maitasuna.