A) APAIZAREN MONIZIOAK

AGURRA ETA SARRERA

Bere grazia eta bere begirada kutunez pozten gaituen Jauna, beti zuekin!

Igandero biltzen gara Hitzaren eta Eukaristiaren mahai-inguruan. Eta hementxe Jesu Kristoren maitasuna ospatzen dugu. Gure izaera ahula bere gain hartzera eraman duen maitasuna. Gurutzerainoko entrega egin den maitasuna. Maitasun debaldekoa. Bere bizia gurekin elkarbanatzera eraman duen maitasun handia.

Maitasun horren sakramentu eta eredu dugu Eukaristia hau. Berak indartuko gaitu gure bizitza ere maitasun elkarbanatua izan dadin.

Jaunaren maitasunaren oroigarria ospatzen hasterakoan, gure leialtasun-falta aitortu eta errukia eskatu behar dugu, ez baitugu beti Jaunaren maitasun hori bizi izan.

– Jesus Jauna, zure besoak guregatik gurutzean zabaldu zenituena. Erruki, Jauna.

– Jesus Jauna, heriotzetik askatu eta graziaz betetzen gaituzuna. Kristo, erruki.

– Jesus Jauna, gure bekatuak garbitzen dizkiguzuna. Erruki, Jauna.

PREFAZIOA

Salbamen-hisorian beti parte hartzen du gure Jainkoak gure alde jokatuz. Jesus Jaunarengan eman digun maitasunezko salbamena gogoratu eta eskertzera goaz une honetan.

GURE AITA

Jesusek irakatsi zigun otoitzez, eska diezaiogun Aitari beti beraren borondatea egiteko grazia, maitasunezkoa den borondate salbatzailea.

HERRI-OTOITZA

Senideok: Jainkoaren maitasunak gure begirada zabaltzera garamatza. Gizon-emakume guztien beharretara irekirik bizi behar dugu. Maitasunez eta uste onez egin dezagun guztientzat otoitz.

- Elizaren alde:

bere hitzez eta egintzez, Jainkoaren maitasuna adieraz diezaien gizon-emakume guztiei.

- Bakea eta justizia ezartzeko lanean ari direnen alde:

Jesusengan eta beraren Ebanjelioan aurki dezaten ekintzarako oinarria eta indarra.

- Gaixo eta nahigabetuen alde, ez lanik ez aterperik ez daukatenen alde, inolako solidaritaterik jasotzen ez dutenen alde:

ez dezaten etsi eta esku laguntzaile bat izan dezaten.

- Gure herriko bakearen alde:

gorrotoak, injustiziak eta hitz txarrak amai daitezen, eta denon artean aurrera-bideak argi ditzagun

- Eukaristia ospatzera bildu garenon alde:

fedean, itxaropenean eta maitasunean aurrera egin dezagun, guztiak maitatuz.

Entzun, Aita ona, egin dizkizugun eskariak. Emaguzu zureganako eta lagun hurkoenganako maitasunean haztea. Jesu Kristo gure Jaunaren bitartez.

HOMILIA

Senideok: Mendiko hitzaldiak era honetako zartadak botatzen dizkigu aurpegira. Jesus ez dabil gauza arruntak esaten eta ez dabil nolabaiteko bide normalak eskaintzen. Jesusek gehiagorako deia darama beti berekin. Eta gure fede-bideak neurtzen hasten baldin bagara, neurria ezin daiteke izan sekula besteek egiten edo esaten dutena. Fedearen neurria ez da besteekin konparatzea. Ebanjelioa da gure neurria. Eta Ebanjelioak beti gure eskemak eta gure ahalmenak gainditu egiten ditu. «Gehiago» baten eskaintza eta eskakizuna da Jesusen Ebanjelioa. Normaltasun bakeoso eta konpromiso-gabekoa bizi nahi duenak, hobe du Ebanjelioa ez irakurtzea.

Joan zen igandean aipatu genuen Jesusen agintea. «Esan zitzaizuen, Nik esaten dizuet». Gaur ere hari beretik goaz. Gaur maitasunaren lege betea jartzen digu begi-aurrean. Maitasuna ez da gaitzik ez egitea. Maitasuna ez da harreman normalak bizitzea. Maitasuna ez da mendekurik ez erabiltzea bakarrik. Maitasuna gehiago da. Maitasunak badaki zer ez duen egin behar. Baina, begira: Jesusen erara maitatzen hasten zarenean, ez dakizu zenbat eta noraino maitatu behar duzun. Hor ez baitago mugarik. Eta maitasuna amaigabeko prozesu bihurtzen zaizu barnean. Nik uste dut askotan beldurtu ere egiten gaituela era honetako maitasunean bizi beharrak: batek ez daki lagun hurkoa maitatzeak noraino eraman dezakeen. Eta guri kontrolatzea gustatzen zaigu, kontrolatzen dugunarekin bakarrik sentitzen baikara lasai.

Baina, badakizu zergatik ez daukan maitasunak mugarik eta neurri arrazoizkorik? Jainkoak inolako muga eta neurririk gabe maitatu gaituelako. Eta gaur Jesusek Jainkoa bera jarri digu gure izaeraren iturri. «Izan zaitezte santu eta on-onak, zuen Jainkoa santua eta on-ona den bezala» horixe jarri digu Jesusek gure bizitzarako iturburu. Eta hor eskema eta kontrol guztiak hausten dira. Maitatzen hasten zarenean, ezin dezakezu esan, honaino iritsiko naiz, eta ez aurrerago. Maitatzen hasten zarenean, ezin esan dezakezu, hau emango dut eta bestea ez. Aurrez neurtu eta kontrola daitekeen portaera ez da maitasuna. Jesusek jarri dituen adibideak hortik ulertzen dira. Zuk jantzia eskatzen dizunari, aski zenuke jantzia ematea, ez da? Baina, maitasunarentzat ez dago mugarik. Edo pentsa zenezake, hau eta hura maitatuko ditut, baina etsaia ez. «Maita itzazue zuen etsaiak», esan digu Jesusek.

«Izan zaitezte on-onak, zuen zeruko Aita on-ona den bezala». Fedearen argitan maitatzen hasten denak, Jainkoari begiratu behar dio. Nola maitatu zaitu zu zure Jainkoak? Adiskidea zintuelako maitatu ote zintuen? Bere maitasunari inolako mugarik jarri ote dio? Zure esker txarrari mendekuz erantzun ote dio? Eskola horretan ikasten da maitatzen. Gogoan izango bagenu beti, Jainkoak zer egin digun, nola tratatu gaituen, eta erakutsi digun maitasun izugarria zergatik erakutsi digun! Orduan guk ere jakingo genuke, maitasunaren beso eta begirada zabalez jokatzen.

Zuk pentsa dezakezu, Jesusek eskatzen duen hau ez dela arrazoizkoa. Jesusek handikeri bide arriskutsuan jartzen gaituela. Izan ere, bakoitzak ezagutzen ditugu gure neurriak. Bakoitzak badaki zer egin dezakeen eta zer ez. Eta Ebanelioak eskatzen digun hau ez da normala. Neurriz kanpokoa da. Kontua badakizu zer den? Maitasunaren inguruan ez dugula ibili behar teoria handietan. Maitasunaren ibilbidean sartzea da kontua. Kalkulorik gabe. Eguneroko bizitzan maitasunari libre uztea, eta zeuk ikusiko duzu noraino eramaten zaituen maitasunak. Zeuk aurkituko duzu, harriturik, Jainkoak nola maitasun zoragarria sortzen dizun zure bihotz txiki eta pobrean. Maitasun handi honetarako bihotz pobrea behar baita. Kalkuloetan dabilen bihotzak ez du maitasunerako balio.

Maitasunari hegoak zabaltzen uzten badiozu, ikusiko duzu zer gertatuko zaizun! Alde batetik, Jainkoa aurkituko duzu; eta bestetik, lagun hurkoaren duintasuna aurkituko duzu. Jainkoarekin topo, eguneroko maitasun-jokaeran egin daiteke, ez beste inon. Eguneroko bizitzari maitasunaren ikutua ematen badiozu, Jainkoarekin topo egingo duzu. Jainko ederrarekin egingo duzu topo. Eta lagun hurkoarekin ere bai. Lagun hurkoaren duintasun berria aurkituko duzu. San Paulok esan digu: «Ez al dakizue Jainkoaren jauretxe eta Espirituaren bizitoki zaretela?». Eta lagunurkoari ikuspegi horretatik begiratzen badiogu, a zer nolako altxorrak aurkitzen ditugun egunero! Lagun hurkoa ere kontrolatua edukitzen dugu askotan. Kalkuloak eginak eduki ohi ditugu bakoitzari buruz. Eta tesoro asko galtzen dugu, maite ez dugulako. Maitasunak denak ikusten baititu maitagarri. Eta maitatzera ausartzen zarenean, ustekabeko pozgarri asko jasotzen duzu. Asko!

Maitasunak era honetako bizibideak ditu. Gure familian, gure herrian, gure lagunartean, gure lanean... era honetako maitasunez edertu behar ditugu harremanak. Barkatzen ikasi behar dugu. Elkar onartzen. Batak bestea errespetatzen. Eta, gainera, maitasunean beti aurrerago joateko prest egon behar dugu. Inoiz ez dugu aski dela esan behar, inoiz ez dugu norainokoa markatu behar. Maitasunaren nobedadea bizitzeko prest bizi behar dugu beti. Eta hau dena, Jainko Aitak horrelaxe maite gaituelako: mugarik gabe, kalkulorik gabe, neurririk gabe.

Eta Jainkoiaren maitasun horren gertaera, beste behin, aldare honetan. Jan eta edan maitasuna eta ikusiko duzu! Ederra da!