(Homilia bakarrik argitaratzen dut hemen, gainerako beste lagungarriak liburu batean argitaratu ditut-eta: Igandetik igandera A urtea. Han daude monizio guztiak eta Jainko-hertriaren otoitza).
HOMILIA
Adiskideok: gure Abenduari festaren poza nabaritzen zaio. Eguberri festa gertuan sentitzen dugu, eta badakigu, dagoeneko, Jainkoak ez digula hutsean utziko gure esperantzaren prestaera eta lana. Jainkoa zintzoa da. Jainkoak ez du huts egiten. Eguberri dugu zintzotasun horren neurria.
Ez dakit, esateko, zuri zer nolako aho-gustua utzi dizun gaurko Jainkoaren Hitzak. Niri utzi didan dejea honela bilduko nizuke: Jainkoa zintzoa da. Eta, zintzotasun horren eskutik egin du Jainkoak historia guztia. Giza-historia guztia Jainkoaren zintzotasunak blai uzten du barrutik. Atergabe agertu dizkigu Jainkoak bere zintzotasun hurbilekoaren ezaugarriak.
Akazen jokaerari inolako tankerarik hartu al diozu? Akazek nahiago du giza segurantza, Jainkoarengan oinarritzea baino. Asiriarren indar ikusgarriari seguruago irizten dio, Jainkoaren hurbileko indarrari baino. Errespetu handiko erlijiotasunez jantzi nahi du bere sinetsi nahi-eza, baina ez alferrik! Alde guztietatik ikusten zaio jokalege horri bere asmo ziztrina. Ez du sinesten Jainkoa herriaren alde eta herriaren erdian dagoenik. Jainko horrek salba dezakeenik ezin du onartu. Eta ez sinesteko, nahiago du ezaugarririk ez ikusi ere.
Jainkoa, ordea, ez da errenditzen giza jokabide makur honen aurrean. Gizakia gaizto prantatzen bazaio ere, Jainkoak zintzotasunaren neurri berriak erakusten ditu. Eta gizon-emakumeon jokabide gaiztotu hori, bere zintzotasunaren poderioz makurtuko du. Eta guk, ez sinestearren nahi ez ditugun ezaugarriak, nahi baino argiago jarriko dizkigu begi-bistan.
Eta eguberri dugu ezaugarri. Jainkoaren Semea bera dugu ezaugarri. Jesus da Jainkoak ematen digun ezaugarria. Jesusengan Jainkoa bera gureganatuko zaigu. Eta Jesusengan salbatuko gaitu. Horrela, Jainkoak erakutsiko du bere agintzaria ez zela hutsa edo gezurrezkoa. Giza-esperantza isildu-ezina ere ez zela hutsaren esperantza. Jainkoa zintzoa da bere promesa betetzen. Eta zintzoa da giza bihotzaren barnean sortu duen esperentza betetasunez asetzen. Jainkoa zintzoa da.
Baina ez pentsa Jainkoa zintzoa dela esateak guretzat probetxuzkorik ezer gutxi duenik gero! Jainkoaren zintzotasuna guretzat salbamen gertatu baita. Eta ez nolanahiko salbamen, adiskidea! Goiko salbamen, Jainkozko salbamen! Horregatik gizakiak ez du Jesusen etorreran atzaparrik sartu behar. Jainkoak berak emango digu bere zintzotasunaren fruitu, gure salbamena. Mariarengan erakusten zaigun salbazio-fruitua ez da gurea, ez da gizakiona, ez da Joserena. Espiritu Santuarena da. Gurea izan balitz, ez baikintuen salbatuko. Eta, nahiz eta gurea ez izan, guretzat da. Guri eman zaigu. Eta gaur, Abendua burutzean, pozik asko esan genezake salbatuak gaudela, Jainkoa gurekin dagoela, ez gaudela geure gisara eskutik utzita. Akazek sinetsi nahi izan ez zuena, guretzat ukatu ezinezko egia bihurtu zaigu: Jainkoa gure erdian dago gu salbatzen eta gu laguntzen.
Begira iezaiezu Paulori edo Mariari edo Joseri (hirurak agertzen zaizkigu gaurkoan fededun eta). Joserena aztertzekoa da benetan: Bere barruan a zer nolako borroka bizi izan zuen! Profetak irakurriz, otoitz eginez, Jainkoari entzunez, sinetsi zuen, ordea, gertatzen ari zen horretan Jainkoa zebilela. «Jainkoak agindu bezala egin zuen». Sinetsi zuelako. Eta Jainkoak eskuartean jarri ziona, Jainko berberaren fruitua izan zen. Zalantza, beldur, ilunpe eta barne-korapilo franko argitu eta konpondu behar izan zuen. Argitu eta konpondu sinesmenean. Hortxe dugu eredu bikain askoa. Jainkoa gurekin al dago? Gure zalantzak. Bizitzari oinarriak jarri behar zaizkionean, poza nahi dugunean... non oinarritu?
Josek eta Abenduko laugarren igande honek sinesmenerako dei larria egiten digute. Sinesmenetik kanpo jotako kolpeak eta ahaleginak ez dizute ezer onik sortuko. Sinesmenetik dator gure bekatua kentzen duena. Gure barrua garbitzen diguna. Salbazioz janzten gaituena. Gaur otoitz berezia egin behar genuke: ez diezagula ihes egin Eguberriko graziak. Barrutik poztu gaitzala espero dugunaren pozak. Ez gaitezela azalean geratu. Eguberriren edertasunak harrapa gaitzala, gure asmo on eta txarrak sortzen diren barruenetik.
Oraindik ere Abenduan gaude. Eta Mariaren eta Joseren bihotz-zabaltasun hori nahi dugu eskuratu. Haiek jaso zuten fruitu goikoa nahi dugu jaso. Gutxiagorekin konformatzea ez baita zilegi Abenduan. Eta, sinetsiz, badakigu San Paulok esan duena gertatuko zaigula: "Grazia eta bakea zuei, Jainko gure Aitagandik eta Jesu Kristo gure Jaunagandik, Jainkoaren maite guztioi, bere herri santuko izatera deituoi".
Gaur Caritas erakundeari laguntza eskaintzeko eguna ere badugu. Pobreen Eguberri poztea dagokigu. Geuretzat Eguberri alaia nahi izatekotan, besteei poza ematen ikasi behar dugu. Zure Eguberrik pobreena pozten ez badu, ez duzu zure etxean Eguberri izango. Seguru!
Zabal ditzagun, bai, gure bihotzak. Eman hegoak esperantzari. Isuri Eguberriko ur bizia Abenduko egarri sakonari. Jainkoa gurekin daukagu. Gabiltzan bakean. Jesus eman zaigu, hau da, Salbatzailea, Askatzailea. Ez dezagun izan beldurrik. Espiritu Santuaren egintzaren testigu gara.
Hori guztia gertatzera doa gure Eukaristia honetan. Gaizki esan dut, ez baita gurea. Jainkoarena da. Mariaren Semea Jainkoarena den bezala, Eukaristia hau ere Jainkoarena da. Jainkoak bere Semea eman diezagula, bera gurekin dagoela jakinik lasai eta pozik bizi gaitezen.
