ABENDUA 1. IGANDEA
(Homilia bakarrik argitaratzen dut, beste gainerako erabilgarri guztiak liburu batean argitaratu ditut-eta: Igandetik Igandera A urtea han daude monizio guztiak eta Jainko-herriaren otoitza)

Homilia
Abenduan gara berriro. Gaur giro berezia aditzen dugu Elizan: kantuak, jantzi moreak, giro bildua... Eta oihu bat: «Zatoz, Jauna». Abendua dugu.
Abendua. Etorrera. Jauna badator. Askatzaile dator. Elizak dei sinple eta gordina egiten digu: Jauna badator. Eta Etorrera horren aurrean jartzen gaitu. Ezin genezake Etorrera hori ezerezean galdu, izango ez balitz bezala. Nik uste, gure bizitzari sakon begiratu beharra daukagula. Entzun al duzu Ebanjelioa?
Noeren garaian gertatu zenaren eskarmentua hor dago. Zera bezala da: Japonian lurrikara handia izan da aste honetan, eta jendeari itsas-ertzetik urrutiratzeko esan zaio, tsunamiaren arriskua handia zela-eta. Pentsa ezazu norbaitek ez duela dei hori sinesten, eta itsas-ertzean gelditzea erabakitzen duela. Tsunamia etorriko balitz, zer gertatuko litzaioke?
Eskarmentagarri Noeren garaiko parabola, ez uholdea edota zigorra datozkigulako. Ez. Jaunak ez gaitu inoiz zigortzen. Datorrena Jauna bera da. Jauna dator. Eta Jaunaren Etorrera gure bizitza guztian indartsu eta eragile gorde behar dugun egia da. Egia esan dut; esperientzia esan behar nuen, etorreraren esperientzia. Beste era batera galdetuta: gure bizitzan ezer aldatzen ote da Jauna badatorrela sinesten dugulako? Hori da erantzutekoa. Alegia, nire bizitza guztian presente dagoen datoa al da Jaunaren Etorrera. Edo, beharbada, ez diot jaramonik egiten arazo horri? Eta ez dizut esaten, Jaunaren kontra gaudenik. Ez dizut esaten erabat ahaztuak ditugunik gauza horiek. Bai zera! Baina, zer nahi duzu?, nahi edo ez, bizigiroa, egunen joan-etorrian, txepeldu eta indargetu egin ohi zaigu. Eta, ezer berezirik egin gabe ere, Jauna etortzekoa dela ez dugu oso gordin gorde ohi gure bizitzan.
Beno, ba, Elizak sekula santako garrasia jotzen dizu gaur: «Jauna badator». «Zaudete erne». «Prest egon zaitezte». Eta nik badakit gauza askotan sartuta gabiltzala. Nik badakit ez dugula denborarik sobran, beti presaka gabiltzala. Nik badakit gauzak zehatz jakitea gustatzen zaigula, ahal bada kontrolatzeko. Baina, begira: Jaunaren Etorrera ez dago gure esku. Ez da guk egun jakin batean koka dezakegun dato kontrolagarria.
Hori horrela izanik, zer egin edo? Abendua eskaintzen digu Elizak. Presta gaitezen eta erne jar gaitezen, Abendua. Baina prest egotea zer da? Alegia, nik zer aldatu behar dut Abenduan erne bizitzen hasteko? San Paulok egunaren eta gauaren adibide argigarria eman digu. Gaua badoa eta eguna badator. Etorreraren eguna, noski. Eta gaueko edo gauari dagozkion egintzak utzi egin behar genituzke. Eta egunari dagozkion bizibidea besarkatu behar genuke. «Gabiltzan jator, egun-argiz bezala». Zuk jantzi bat jende-aurrera atera behar baduzu, txukuna nahi zenuke. Gauez, ilunpetan, jantzia zikina eduki arren, tira! Baina, egun-argitan ez daukazu txukundu gabe agertzerik! Gure fede-bizitza ilunpetan gordetzeko modukoa da edota argitara azaltzeko modukoa? Jaunaren Etorrera izango da bakoitza bere egian erakutsiko duen egun-argia. Gizakia zikintzen duena zer den? San Paulok esana errepikatzen dizut: «ez» ibili «jan-edankerietan eta ordikerietan, ez lohikerietan eta neurrigabekerietan; ez haserre eta elkarrentzako bekaitzetan». Horiek adibide batzuk dituzu. Horien azpian dagoen jokabide iluna bilduz, San Paulok esaten duena: «zuen gorputza zaintzeak ez bitza piztu grina txarrak».
Abendua. Jauna badator. Esperantzaren argazki koloretsua ari gara antolatzen Gabonei begira. Argiak piztu ditugu kaleetan. Bihotzean piztea da inportantea. Bihotzak ireki. Begiak behartsuengana zabaldu. Jaunaren bihotza itsatsi geure barruan.
Nahiago nuke, erantzun-salmoan esandakoak birresateko pulamentua bagenu: «Hura poza nerea esan zidatenean: bagoaz Jaunaren etxera». Nahiago nuke Abendu honetan Elizaren bideak zintzo jarraitzeko korajea izango bagenu. Nahiago nuke ikusiko bagenu, gutxienera jota ere, Jaunaren Etorrera ez dugula kontutan hartzen.
Abendua dugu, zorionez. Aukera berria Jaunaren bidera gure egintza onekin ateratzeko. Aukera berria Jaunaren zain jartzeko. Antzemango al diogu bizi dugun sasoiari. Jaunaren Etorreraren garaian bizi gara. Zuk, sufritzen duzun horrek, izan itxaropen, Abendua da eta, Jauna badator eta! Zuk, etsipen-punttua sentitzen duzun horrek, gora gero bihotz hori! Etsi? Ez, jauna, Jauna badator eta. Gure sufrimendu eta ilunaldietan ere, bere etorreraren argia pizten du gure Jaunak. Aita on eta errukitsuaren besoetan bizi gara. Ez, goxo-goxo beso horietan ezkutatzeko. Aitaren besoek ematen diguten ziurtasunaz, mundu honen itxaropenak gauzatu nahi ditugu. Mundu berri baten egarria asetzeko ahalegintxoa egin nahi dugu. Jauna badator, eta haren etorrerari dagokion bihotzak eta mundua prantatu nahi ditugu. Hori da Abendua jator bizitzea!
Goazen Eukaristiara. Berritu dezagun gure esperantza. Jar gaitezen abendu-jarrera zintzoan, Jaunak Bere zain aurki gaitzan. Gure fedea berri dezagun, Jaunaren opariak poztu gaitzan.