Liturgi lagungarriak

A) APAIZAREN MONIZIOAK

AGURRA ETA SARRERA

Gure bidea eta gure bizia den Jesus Jauna, zuekin!

Hemen gaude elkarrekin beste igande batez. Ebanjelioko itsu eta gaixoak bezala, Jesusengana hurbiltzen gara argi eta poztasun bila. Asisko Espirituaren urteroko ospakizuna ere ez dugu ahaztuta utzi nahi. Oraindik ere arnasten dugu atzo Aran-tzazun egin genuen ospakizun ederraren aire berria. Jesusek piztu dezake bakearen argia gure herrian.

Hasteko, isilean ireki dezagun geure bihotza eta egin dezagun lekua, Jesusek bere ontasunez bete gaitzan.

– Jesus Jauna, argi guztien sorburu, zu zara gure argia. Erruki, Jauna.

– Jesus Jauna, bakearen benetako iturria, zu zara gure bakea. Kristo, erruki.

– Jesus Jauna, gizakion betetasuna, zu zara gure bizipoza. Erruki, Jauna.

PREFAZIOA

Jesusekin bat eginda, gorets dezagun gure zeruko Aita, eman digun argia ederra baita.

GURE AITA

Jesusek gure barruko begiak ireki dizkigu eta bere Aita eman digu ezagutzera. Esker onez eta berak agindu bezala, esan dezagun denok batera.

B) IRAKURGAIEN MONIZIOAK

1) Jauna bizitzako gertaera guztietan hurbiltzen zaio bere herriari. Hori da Israel herriak bizi duen esperientzia. Jeremias profetak herriarekiko Jainkoaren ardura hori azpimarratzen digu.

2) Joan zen igandeko gaiari lotzen zaio orain irakurriko dugun testoa: Jesu Kristo da benetako zubia, Jainkoa eta gizakia elkarrekin biltzen dituena.

HERRI-OTOITZA

Ebanjelioko itsua bezala, hurbil gaitezen Jesusengana eta eska diezaiogun errukia. Eska dezagun argia guztiontzat.

• Itsu eta elbarri guztien alde, ezintasunen bat nozitzen dutenen alde...

• Gaixoen eta ezinduen aldeko lanean saiatzen direnen alde...

• Asisko San Frantziskoren espiritua maite eta bilatzen duten guztien alde...

• Mundu honetan eta gure herrian bakearen alde benetan saiatzen ari direnen alde...

• Ezbeharren baten ilunpeak tristetzen dituen guztien alde; maitasunik gabe bizi direnen alde; gure gaixoen alde......

Entzun, Jesus Jauna, gure eskariak, ebanjelioko itsuarena entzun zenuen bezala. Beti zure bidean ibil gaitezela. Zu baitzara gure argi eta pozbide gizaldi eta gizaldietan.

HOMILIA

Zeinek ez du bere burua ikusten, igande honetako ebanjelioan agertzen zaigun Bartimeo itsuarengan! Bartimeori buruz ematen zaizkigun ezaugarri laburrak oso adierazgarriak dira: ez du ikusten (itsua da), ezinean eserita dago (ez du ahalbiderik), bide-ertzean dago (partaidetzatik baztertua) eta eskale hantxe (ezer ez daukanak eskatu egin behar).

Nor ez gara biltzen argazki horretara? Gauzak eta gertaerak Jesusen ikuspegitik begiratu ezinik gabiltza; askotan, gizatasun oinarrizko batetik ere ez. Gauzen sentidua eta muina aurkitzeko biderik sumatu ezinda. Benetan itsu gaude edo gabiltza. Geure habi beroetan etzanda; giro gozo eta kuttuna eraiki dugu eta, bestetarako indarrik ezean, bakoitza geure ongizatean eserita; utz gaitzatela bakean, mesedez. Bide-ertzera baztertu dugu geure burua; ez dugu parte hartu nahi edo ezin dugu parte hartu, hiria edo Eliza eraikitzen. Zirkulaziotik kanpo! Eta eskale, beti eskale: zoriona behar dugu, argia behar dugu, sentidua behar dugu, beste zerbait behar dugu, askotan beste zerbait hori zer den ez badakigu ere. Bartimeoren pareko, beraz!

Gure bizitzaren baldintza hauetan, zer egiten du Bartimeo itsuak? Haren jokaeraren ezaugarriak ere oso adierazgarriak dira. Belarria irekita darama; ikusi ez du egingo, baina erne dago eta berehala ohartzen da Jesusen hurbiltasunaz.Berehala garrasi egiten du, bere ezinari ateratzen zaion garrasi gorri eta ozena. Ez du barru-barrutik ateratzen zaion garrasi hura inork isilaraziko. Asko ari da jokatzen. Eskabide oso xumea, baina aldi berean betea, egiten du: errukia eskatzen dio, gupida. Jesusen deiari esperantza betean erantzuten dio. Bere ezinean berotzeko zeuzkanak ere eragozpen gertatzen zaizkio eta denak airean botatzen ditu, Jesusengana hurbiltzeagatik. Jesusengana hurbiltzen da. Eta hori guztia sakoneneko otoitz bihurtzen zaio: Ikustea, horixe nahi du, ikustea!

Jesusek, bere aldetik, hasteko, dei egin dio eta, gero, itsuaren fedeari egintzaz erantzuten dio. Bilatzaile egarrituari ur bizigarriz, argiz, erantzuten dio Jesusek. Ebanjelioko Jesus horrelakoxea da, izan.

Ebanjelio-atal honek, Bartimeoren pasadizoak, bide bat proposatzen du. Gure bizitzan bizi dugun bilaketak bide bat egin behar du. Ez da nahikoa, geure buruarekin ados ez egotea edo gustura ez sentitzea. Geure barruko beharrari erantzun egin behar diogu edo, gutxienez, erantzuten saiatu. Jesus gure ondoan pasatzen da eta berak ez du inor bere bidera etortzera behartuko. Jesus ez dator indarrez edo derrigortuz. Jesus geure ondotik pasatzen da beti ere.

Horrek, beraz, adi egotea eskatzen digu. Gure barruko egarriak uraren soinua aditzen jakin behar du. Jesus ez dakigu noiz eta nola pasa daitekeen ondotik; erne egon behar da. Erne egon eta beharra garrasi bihurtu. Geure ametsa eta nahia azaldu. Hark dei egiten digunean, eragozpen guztiak alde batera bota. Jesusenganako saltoak ustetsua izan behar du. Hemen ez du balio erdipurdikeriak. Hark argi berria eman diezagukeela sinetsi eta eskatu. Jesusek ez dio gure sinesmen behartsuari ezetzik emango.

Hau dena bizitza pertsonalera bildu daiteke, eta hori da inportanteena. Gizarteko bizitzara ere bai. Hainbeste egarrik erretzen gaitu!  Ezin dugu elkar ikusi, bakea egiteko. Ezin dugu besteen beharra sumatu, laguntzeko. Eliz elkartearen bizimolde apalera ere tolestatu daiteke prozesu hau. Hain itsu gaude, zer egin behar dugun ikusi ezinik. Berrialdia nahi dugu, baina ez dakigu zer eta nola berritu. Ez zaigu erraza gertatzen une honetan erabaki sendo baten saltoa egitea.

Baina, igande honek esperantza ematen digu itsu guztioi, etsi guztioi. Gutxienez jakingo dugu Jesusek berrialdia ekar dezakeela, eta hori poz-iturri gertatzen da. Hortik aurrerako prozesua nola bideratu, bakoitzaren erabakiaren esku dago. Eta gizartearen erabakiaren esku. Eta eliz elkartearen erabakiaren esku. Ikusten hasteko bidea ebaki eta eskaini digu Jesusek.