Liturgi lagungarriak

 

A) APAIZAREN MONIZIOAK

 

AGURRA ETA SARRERA

Mariaren Semea, gure argia eta bakea, bego zukein.

 

Gainean dugu Jaunaren etorrera. Gure artean izango dugu berehala. Gaur, Mariari begiratzen diogu, bere semearen etorrera gogotsu itxaroten. Ebanjelioan bere leheengusu Isabelen etxera bidean ikusiko dugu, hura ere haurdun. Bi ama hauen topaketa Jainkoaren errukiaren argazkia dugu.

Guk, Mariak eta Isabelek bezala, Mesias Jaunaren etorreraren itxaropena pozik bizi nahi dugu. 

 

Pranta gaitezen apaltasun handiz eta ireki dezagun barrua Jaunaren ewrrukitara.

 

– Jesus Jauna, munduko argia, ilunpetan bizi diren gizon-emakumeak argitzen dituzuna. Erruki, Jauna.

– Jesus Jauna, gizakien gidaria, zeure herria egi eta justizi bidetik zuzentzera zatozena. Kristo, erruki.

– Jesus Jauna, biziaren iturria, gure ahultasunaren zauriak sendatzera zatozena. Erruki, Jauna.

 

PREFAZIOA

Jaunaren heriotza eta piztueran aurkitzen dugu beraren gizon-egitearen gailurra. Eta horixe ospatzen dugu igandero. Onar dezagun bihotz-zabal eta esker onez guregana datorrena.

 

HAU DA SINESMENAREN

Hau da gure fedearen sakramentua, Jauna etorri artean ospatzen duguna. Itxaropen sendoz gorets dezagun.

 

GURE AITA

Eska dezagun beste behin Jainkoaren erregetzaren etorrera, Jesusen hitzak berak esanez.

 

HONA HEMEN

Hona hemen Jainkoaren Mesias, herri guztiak salbatzera datorrena. Zorionekoak beraren erreinuko mahaira gonbidatuok.

 

 

 

 

 

 

B) IRAKURGAIEN MONIZIOAK

1) Abenduko igandeotan, profeten mezuak medio, Jaunari bidera nola irten ikasten jardun dugu. Gaur, Eguberri aurreko igande honetan, Belen herriari jaulkitako kanta baten mezu pozgarria entzungo dugu: han jaioko baita Mesias.

 

2) Gure artean jaiota, zer egin behar du Jesusek? Aitaren borondatea bete: entrega osoan, heriotzarainokoan bizi. Hori baita salbatzen gaituen maitasunezko entrega.

 

 

 

 

HERRI-OTOITZA

Denok bat eginik dagiogun otoitz Jesus Jaunari, gizadiaren argi eta itxaropen denari. 

[Kanta dezagun: ZATOZ, JESUS JAUNA!

 

*   Kristau guztiok, Errukiaren Urte santu honetan, Jainkoaren maitasuna eskertzen jakin dezagun eta erruki horren testigu izan gaitezen. Egigun otoitz.

 

*   Herrialde guztietako gobernariek benetan bila ditzaten bakea eta elkartasuna lurreko herri guztien artean. Egigun otoitz.

 

*   Seme edo alaba baten esperoan dauden ama guztiek poz eta konfiantza handiz bizi dezaten une eder hori. Egigun otoitz.

 

*   Eska diezaiogun Jaunari etor dadila behartsuenen eta sufritzen dutenen ondora; zaindu ditzala Caritasen lanean ari direnak: berak, behartsu egin eta hainbeste sufritu zuenak, poztu ditzala horiek eta guregan solidaritatezko espiritua sor dezala. Egigun otoitz.

 

*   Gu guztiok asma dezagun datozen egun hauetan otoitz egiteko isiltasun-uneak bilatzen, misterioaren edertasuna gozatzeko. Egigun otoitz.

 

Jesu Kristo gure Jauna, entzun zure zain dauzkazunon deadarra; zatoz eta salba gaitzazu. Jainko eta errege bizi baitzara gizaldi eta gizaldietan.

 

 

 

 

 

HOMILIA

Senideok: oraintxe handik eta hemendik Eguberri-giroa  nagusitzen ari zaigu. Gure kale, denda, eskola, komunikabide eta abar Gabon-argiz dir-dir ageri zaizkigu. Abendua bere azken txanpara iritsi zaigu eta liturgia ere Eguberri-ezaugarriz jantzia ageri zaigu igande honetan: Belen aipatzen hasi gara eta, horren gainetik, Eguberriren gertutasuna adierazten duen pertsonaia jarri zaigu begien aurrean: Maria! 

 

Eta Eguberri gertuan dela esateaz gain, liturgiak Jainkoaren Eguberri nolakoa izango den aipatu digu. Eta alderdi horretatik ere zer begiraturik ba ote dugun nago. Jainko Semearen jaiotza ospatu behar badugu, Jainkoak nola jaio nahi izan duen begiratu beharko genuke. Hori ikusteko Mikeas profetaren irakur-zatitik bizpahiru puntutxo nabarmenduko dizkizut:

• Aurrenekoa, zalantzarik gabe, jaiotzaren apaltasuna da. Hor daude Belen eta Maria horren testigu. Dena gizatasunaren eskema arruntetara biltzen da.
• Halere, eta hau bigarren puntua duzu, apal eta ezerez ageri den hori, begira nor den: agintaria deitu dio, betieretik dena, Jaunaren indarrez larratzen duena, Jaunaren izen handiz datorrena, handi agertuko da, bera izango da gure bakea. 

 

Abenduko laugarren igandeko ebanjelioak kontatzen duen pasadizoa, benetan hunkigarria da: inolako adierazgarritasunik ez zuten bi emakume elkarri besarkatuta eta historiaren ardatza berengana biltzen. Nazareteko Maria presaka joan da Isabelen etxera, honi bere haurdunaldian laguntza eskaintzera. Senideen arteko portaera normal honen giroan gertatzen da dena, txikian gertatzen da handia.

 

Mariak Isabeli eta honek sabelean daraman Joani dakarkiena ez da laguntza bakarrik, Berri Ona da, Jainkoaren maitasunaren notizia. Eta Joanek, betetasunaren gertuan, jauzi egiten du bere amaren sabelean. Mundu osoaren jauzia da. Gero, Jesusen ageriko bizitzan eta jardueran, gaixoek joko duten jauzia, itxuek egingo duten pozezko saltoa. 

 

Eta Isabel Espirituaz bete da. Joani gertatu zaiona bera gertatu zaio Isabel zaharrari, Jainkoaren arnasak barrutik poztu duela. Eta emakume hau, Espirituaren argiz, konturatzen da Mariari eman dion besarkada horretan Jainkoaren dohainak gainezka egin duela. Hau ez dela, alegia, senitarteko topaketa arrunta, Jainkoa dabilela beste topaketa handiagoan. Giza historia arruntean Jainkoaren historia ari dela gertatzen.

Hortik sortzen zaio Isabeli bere harridura: «Nor naiz ni?». Zein eta zer da gizadia, Jainkoaren dohain betearen hartzaile bihurtzeko? Mundu osoak egin duen jauzi askatu horrek nondik du iturria, nondik du arrazoia, nondik du bisita, dena hain Jainkozko eta hain Espirituzko izan dadin? Zer ari da gertatzen?

Sinesmenari egiten zaion erregalua da, zalantzarik gabe: «Zorionekoa, sinetsi duzulako». 

 

Eszena hau argigarria da gure Elizarentzat. Mariak bezala, Elizak ere Eguberri banatu behar du gizartean. Senidetasunezko besarkada emanez, munduaren bihotzean berritasun-jauzi ikusgarria gertarazi behar dugu. Ez gaude epaitzeko, ez gaude munduaren neurri izateko, ez gaude agintzeko, ez gaude egia gurea dela esateko. Berri Onaren jauzia eragiteko gaude. Egun hauetan dirua, janariak, jostailuak, zorion-agurrak banatuko dizkiogu jendeari. Berri Ona banatzeaz ez genuke ahaztu behar. Ematen dugun arruntenean ere, eman dezagula Eguberri eta Eguberriko poz berritzaile eta askatzailea.

 

Horren ondoan, harridura behar du gure Eguberrik, Eguberri izatekotan. Dena giza mailara, dena maila arruntera, tolestatzen dugun neurrian, ez dugu pozik izango. Pozaren iturria harridura da, lilura, miresmena. Asko dugu harrigarria, asko miresgarria Eguberriz. Eta harridura horren kantua ez ezik, harridura horren maitasuna erakutsiko dugu geure inguruan.

 

Eta, azkenik, sinesmena! Errukiaren urte santuan gaude. Sinesmena berrituz soilik, izango dugu Eguberri eta, sinesmenaz bakarrik, gozatuko dugu Jaunaren errukia. Denok Eguberri banatzera!

 

Orain, Eukaristia ospatzera goaz. Mariarengan gertatu zena bera gertatuko da guregan oraintxe. Berri Ona etorriko zaigu gure barnera. Eta Berri On horrek lagun hurkoarengana eraman behar gaitu. Gure sinesmena aitor dezagun.