Liturgi lagungarriak

A) APAIZAREN MONIZIOAK

AGURRA ETA SARRERA
Senideok, bihotz-berritzera dei egiten digun Jesus Jaunaren grazia eta maitasuna zuekin!

Garizumako lehen bi igandeetan, Jesusen tentaldia eta beraren antzaldatzea azaldu zaizkigu. Datozen hiru igande hauetan, barkazioaz eta bihotz-berritu beharraz hitz egingo zaigu, Jainkoaren errukiaz eta harengan izan dezakegun konfiantzaz.

Bihotz-berritu nahi horrekin, gure egoismotik Jainkoaren errukitara itzuli nahi horrekin, eska dezagun errukia eta barkazio bizi-emalea.

(Isil unea)

Aitortzen diot...


PREFAZIOA
Eskerrak eman diezazkiogun gure Jainkoari, Garizuman berekin adiskidetzeko edertasuna ematen digulako, bizi berriaren bidea eskaintzen digulako.


GURE AITA
Jesus Jaunaren irakaspenari jarraituz, konfiantzarik ederrenaz esan dezagun:




B) IRAKURGAIEN MONIZIOAK
1. Gaurko lehen irakurgaiak aipatzen digun unea benetan garrantzizkoa izan zen. Jainkoak ez du bere seme-alaben morrontza nahi, haien askatasuna baizik. Eta Moisesen bidez, askatasun-bide hori urratuko du. Entzungo dugun historia hau, gure historia ere bada.

2. Israelen historia adibide bat baino ez da guretzat. Jainkoaren bideari leialtasunez jarraitzeko deia. Entzun dezagun San Pauloren oharra.



HERRI-OTOITZA
Jainkoaren eta gure artean bitarteko den Kristo Jesusekin bat egin dezagun gure eskariak egiteko. Kantuz erantzungo dugu: KYRIE, ELEISON!

•    Frantzisko Aita Santuaren, gure Gotzainaren, apaiz eta diakonoen alde: Jainkoak eman dien misioan leialki eta maitasunez joka dezaten.

*    Bataioan, Sendotza edo Eukaristia hartzeko prestatzen ari direnen alde: Jesu Kristorekin bat egiteak poztu ditzan eta bera izan dezten bizitzan bide, egia eta bizia.

*    Gaixorik, bakardadean, saminez, etsita aurkitzen diren guztien alde: beren pazientziaz eta barruko bakez maitasun-fruituak eman ditzaten.

*    Gazteen alde: beren bizitzan jabetu daitezen Jainkoak dien maitasunaz eta bihotz handiz erantzun diezaioten.

*    Igandeko Eukaristia ospatzera bildu garenon alde: otoitzean sendo iraun dezagun eta errukizko egintzetan sutsu.

Jainko errukior eta onginahizko, entzun gure eskariok eta isur iezazkiguzu zure ontasunak bete-betean. Jesu Kristo gure Jaunaren bitartez.



HOMILIA
Adiskideok: gaurko ebanjelioak bihotz-berritzera dei egin digu indartsu. Garizuma aurrera doan neurrian, bihotz-berritzeko deia presazkoago eta larriagoa bihurtzen ari zaigu. «Bihotz-berritzen ez bazarete, guztiok galduko zarete». Baina, entzule, bihotz-berritzea ez da halamoduz egin daitekeen zerbait: barau egitea, haragia uztea, limosna ematea..., ez da hori. Horiek ondo edo hobeto egiteak ez digu bihotz berria emango. Eta bihotz berririk ez lortzekotan...

Nola iritsi bihotz berria, ordea? Gaurko lehenengo irakurgaiak nabarmen asko eman digu horretarako bidea. Moisesek Jainkoa aurkitu du, Jainkoarekin topo egin du, Jainkoa ezagutu du. Eta Jainkoa ezagutzean, bizitza guztia aldatu zaio. Eta bizitza-aldatze guztien oinarritan, bizi-aldatzea aurkituko duzu. Moises artzaina baldin bazen, Jainkoa ezagutzeak aurreragoko eginkizuna eman dio. Eta dena utzi eta eginkizuna betetzera joango da. Egia da, bai: Jainkoa ezagutzea da bihoz-berritzearen lehen pausoa. Noiz edo noiz denoi agertzen baitzaigu Jainko ezberdina, berria. Gure barruak astintzen dituen Jainkoa. Ez gure sentimenduen neurrikoa, ez gure beharren gerri-bueltakoa... Jainko diferentea; ezagutzen duzunean, esperientzia ustekabekoa gertatzen zaizuna. Jainko den Jainkoa.

Jainkoa ezagutu, esan eta esan ari naiz. Baina Jainkoa ezagutu ote genezake? Moisesek ere kezka hori zuen: «Eta haiek galdetzen badidate 'nola du izena' nik zer erantzungo diet?». Nor da? «Naizena naiz Ni». Jainkoa ez da guk uste duguna. Jainkoa «den hura» da. Beste era batera esanda: Jainkoa nor den, beraren egintzetan ikus genezake. Jainkoak egintzetan agertu du «nor» eta «nolakoa» den.

Nolakoa da, ba? «Ikusi ditut Egipton dagoen nire herriaren nekeak, entzun ditut haien marmarrak, ezagutu ditut haien oinazeak. Beraz, jaitsi egin behar dut egiptoarren eskutik nire herria ateratzeko». Jainko askatzailea da. Gizadiari ondoratu zaion Jainkoa. Gizadiaren zori gaiztoa bizi nahi duen Jainkoa. Egia da: Jainkoaren aurrean Moisesek oinetakoak kendu behar izan zituen, Santuaren aurrean zegoelako, baina Jainkoak bere santutasuna ez du agertzen urrutian geratuz, Israel herriaren historiara beheratuz baizik.

Eta guri ezagutzera eman zaigun Jainkoa, izen berria duen Jainkoa da: Jesu Kristoren Jainkoa. Alegia, sinesten dugun Jainkoaren izena, Jesu Kristorengan eman zaigu ezagutzera. Jesu Kristoren Pazko-misterioak agertu digu Jainkoa. Gurutzeraino maitatu gaituen Jainkoa da. Ebanjelioko pikondoaren parabolak, Jainkoaren bihotza nolakoa den erakutsi digu: eraman handiko Jainkoa da, ez du giza-presarik, ez da gizon-emakumeak desegiten dituen Jainkoa, ez da fruitu eske gainean daukagun Jainko estua. Bihotz handikoa da. Giza herria fruitu ederrez ornitua ikusi nahi duen Jainkoa. «Erruki hutsa dugu Jauna, errukia ta maitasuna» kantatu dugu.

Eta, entzule adiskide, era honetako Jainkoa ezagutuz, bihotz-berritzea badakizu zer den? Jainko honi begira bizitzen hastea. Gure buruak asmatutako Jainkoa zerbitzatzea ez dakit mereziko zukeen, baina askatzen eta maitatzen duen Jainkoa zerbitzatzea gizatasun-sortzaile eta edertzaile da benetan! Eta hari begira bizitzea merezi du. Bere salbazio-egintzaz askatu gaituen Jainkoaren eskutik bizitzea mereziko ez du, ba! Eta horixe da bihotz-berritzea!
Jainkoak Moises aukeratu duenean, aukera hori herri mindu baten onerako aukeratu du. Jainkoa historian agertzen denean, atsekabetuen alde agertzen da. Jainkoak aukeratzen gaituenean, atsekabetuei laguntzeko aukeratzen gaitu. Jainkoaren bihotz onak ezin baitu onez jasan pobreek bizi duten egoera. Jainkoa maitasuna da, baina ez txoko batean gustura edukitzen gaituen maitasuna; baizik eguneroko Egipto zapaltzaile askotara bidaltzen gaituen maitasuna. Denok ebanjelizatzaile gara. Baina, ebanjelizazioa pobreekiko hurbiltasunaz egiten ez badugu, gure hitzak eta gure mezuak ez du indarrik eta edertasunik izango.

Goazen Eukaristiara. Behin Moisesek bezala, bihotz-berritzera dei egiten digun Jainkoarekin topo egingo dugu. Semea guregatik eman duen Jainkoa dugu gurekin. Bere berri emango digu Jainkoak.

Liturgi lagungarriak

A) APAIZAREN MONIZIOAK

AGURRA ETA SARRERA
Errukiaren Aita Jainkoa eta Jesu Kristo munduaren salbatzailea beude zuekin!

Errukiaren Jubileu Urteko Garizuma hasi dugu. Maitasunaren Aita Jainkoak dei egiten digu eta itxaroten daukagu. Beregana itzularazi nahi gaitu, gure biziak goi-kalitatea har dezan eta Ebanjelioaren moldekoa bihur dadin. Hartara, Aita errukitsu den bezala, gu ere errukitsu izango gara.
Gaur, hain zuzen, Gosearen kontrako Jardunaldia ospatzen dugu mundu guztian. Errukizko gure begiradak munduko pobreak besarkatuko al ditu! Haiek ere Jainko onaren erruki handia ezagutuklo al dute!

Isilean pranta gaitezen Jainkoaren aurrean eta jaso dezagun beraren errukizko besarkada gozoa.

– Jesus Jauna, basamortuan tentatua. Erruki, Jauna.
– Jesus Jauna, beti Aitaren menpe zaudena. Kristo, erruki.
– Jesus Jauna, Aitarekin adiskidetzen gaituzuna. Erruki, Jauna.

edo
Aitortzen diot…

PREFAZIOA
Garizumak Pazkora begira jartzen gaitu. Jesu Kristoren odoletan garbitzen zaizkigu bizitzak. Itunaren oroipena egiterakoan, esker onez betea behar dugu bihotza.


GURE AITA
Jesu Kristorekin bat eginik, eska diezaiogun Aitari eman diezagula bere indarra, tentaldian eta gaitzaren menpean ez erortzeko.




B) IRAKURGAIEN MONIZIOAK
1. Garizumak, urtero, lehen irakurgaia Israel, Jaunaren herri maitearen pasadizo garrantzizkoenak gogora ekartzeko aprobetxatzen du. Israel zaharraren historia horretarakoxe baita, Jesu Kristori bidea prestatzeko. Eta bidenabar, geurea seinalatzeko eta markatzeko. Horregatik, pozik entzuten ditugu Itun Zaharreko pasarte salbaziozko hauek.

2. Salbazioa guri,
 nondik datorkiguke gaur egunean? Nola bihotz-berritu, salbazio berrirako prest? Entzun Paulori.



HERRI-OTOITZA
Batv egin dezagun munduko behartsuen aldeko otoitzean. Elizaren eta geure asmoak ere gogoan izan ditzagun. [Kyrie, eleison (erruki, Jauna) kantatuz erantzungo dugu.]

–    Kristauen alde: Jesusek bezala, guk ere uxa ditzagula gaitzaren bideak eta bizi dezagula atergabe Berri Onaren poza.

–    Mundu guztian zehar gosearen tragedia bizi duten guztien alde: Aurki dezatela behar duten laguntza eta borondate oneko pertsona guztiok egin dezagula injustiziaren kontrako borroka sendoa.

–    Munduko ekonomiaren ardura daukaten agintari guztien alde: Benetan bila dezatela injustizia deserrotzea eta saia daitezela mundu gizalegezkoa eta duintasunezkoa egiten.

–    Gure herriko bakearen alde: fededunok bakezale eta bakegile izateko konpromisoa bizi dezagun, Ebanjelioa aldarrikatuz.

–    Geure alde eta mundu guztian Garizuma hau ospatzen hasi diren kristauen alde: egiazko berrialdi izan dezagun Garizuma hau, Aita bezala errukitsu izateko.

Entzun, Aita, gure otoitza eta emaguzu Jesu Kristorengan bizi berria. Jainko eta errege bizi baita gizaldi eta gizaldietan.



HOMILIA
Adiskideok, Garizumari ekin diogu. Garizuma sasoi inportantea da gure bizitzarako, gure bizieraren oinarriak berritu eta onbideratu nahi baititu.

Basamortuan ikusi dugu Jesus. Jainkoaren eta gizakiaren arteko harremana gordin bizitzen den bakardade sutu horretan. Jesus, bataiaturik, Espirituaz beterik, bere eginbeharrerako prest dago.

Giro honetan, Jesusek borroka latza bizi du, gizartetik datorkiokeen programaren eta Jainkoagandik datorkiokeenaren arteko borroka gordina. Eta Jesusek bere aukerak finkatuko ditu bere misioaren hasieratik bertatik. Aitaren borondateari lotuko dio bere jokamoldea. Ez du, beraz, bere probetxurako mesianismo erraza bilatuko. Ez du botearearen eta indarraren tentazioa onartuko, zerbitzuarena baizik.

Jakina, Jesusek egiten duen aukeraren azpian, historiaren irakurketa berezia dago, lehenengo irakurgaiak eman diguna, hain justu. Dena Jainkoaren maitasunaren ahalmenez bildua ikusten denean, norbere historiaren sustraitan Jainkoaren maitasunak eusten digula sinesten dugunean, gure pausoen sendotasun Jainkoaren egintza askatzailea dagoela sinesten denean, orduan garbi ikusten duzu noren eskuetan utzi behar duzun zure bizitza eta ekintza. Eta Jesusek, juduen historiaren irakurketa fedezkoa egiten duelako, badaki nola eta zein bidetatik jokatu behar duen.

Baina, aizu, gauza bat: Jesusen tentaldi hauek ez dira harenak eta ordukoak bakarrik. Bere bizitzan fedezko programa bat egin duen edonork bizi dituen tentazioak dira.

«Bihur itzazu harri hauek ogi». Mesianismo interesatuaren tentazioa. Arazoak erraz konpondu nahia. Gauzak ondo bideratzeko miraria nahi. Jainkoak eman dezala ogia behar den tokian. Jainkoak ez dezala utzi ezbeharra gertatzen. Jainkoak senda ditzala kantzerrak eta sidak eta. Jainkoak ken dezala terrorismoa. Eta Jainkoak konpondu nahi ditu horiek guztiak. Baina, ez errazkeriazko mirarien bidez, zure bidez baizik. Jainkoak harriak ogi bihurtu nahi ditu, bai jauna! Zuri esaten dizu harriak ogi bihurtzeko. Zure harribitxi luxozkoak behartsuentzako ogi bihur itzazu. Lagun hurkoari amorruz bota behar diozun harri gorrotozko hori, bihur ezazu aterperik ez daukanarentzako etxe. Lagun hurkoari estropozurako jarri behar diozun harri hori, bihur iezaiozu harrera onerako gela. Eta mirari errazik ez dago hemen, zuk egin nahi dituzun mirariak daude hemen.

«Adoratzen banauzu, aintza eta boterea emango dizkizut». Adorazio askotarikoak daude. Zerk ematen du gaur boterea? Diruak? Diruak dena mugitzen du. Garaipen guztien giltza, dirua jarrita daukagu. Eta nork ez du sentitzen diruaren distira gorria gurtzeko gogoa? Garizumak, ordea, Jesusen neurrira erakartzen gaitu. Ez da neurri erosoak bilatzea, gehiegikeriarik gabeko neurri kalkulatuak, alegia. Ez. Lagun hurkoaren beharra bihurtzen da gure eginbeharraren neurri. Pobre izan beharraren neurria ez da miserian bizitzea. Lagun hurkoaren beharrari erne begiratuz bizitzea baino. Zure desioak aurrera atera orde, behartsuen poza bilatzea eta haien beharrak konpontzea. Horra Jesusen irizpidea! Eta horra zurea!

«Bota zeure burua hemendik behera». Jainkoa behartu. Jainkoa nire beharretara tolestatu. Jainkoa nire beharren patrikan eraman, badaezpadarako. Jainkoa geure proiektuen alde daukagula azaldu. Eta gure egunotan ere tentazio honek badu gaurkotasunik. Nork ez dio inoiz galdetu Jainkoari non demontre zegoen halako eta halako beharrak sortu zirenean? Zenbateraino arriskatu dezaket bizitzan? Batzuek ez dute Jainkoa behartu nahi, baina ez dute ezer arriskatzeko adorerik ere. Jainkoak noiz egingo zain bizi dira batzuk beti. Ez dira konturatzen, Jainkoak gu jarri gaituela arazoak konpontzeko. Jainkoa behartu beharrean, guk geure burua behartu behar dugu. Geure dorre seguruetatik atera beharra daukagu eta zerbitzuaren fedezko saltoa egin. Eliz giro gozotik atera eta gizarteko arazoetara saltoa egin. Arriskatu. Konpromisoak onartu. Gehiegizkoa iruditzen zaigun eginkizun horrekin ausartu. Lanpostuak sortu. Seme edo alaba berri bat ekarri. Pobreak babestu. Injustizia salatu. Gogorkeriari aurre egin. Adiskidetu. Adibideak milaka.

Gaurkoak dira, bai, Jesusen tentazioak, oso gaurkoak, oso nireak. Garizumako basamortura bildu beharra daukagu guk ere. Gure programa zein eta nolakoa da? Zer aukera egin eta egiten dugu? Nire bizitzak zer espiritu dauka barrutik? Nire tentazioak zertan zehazten dira? Garizuma oso sasoi aproposa da gauzak denboraz eta baretasunez aztertzeko. Fededuna naizenez, fedezko irizpidez neurtu behar ditut gauzak. Jainkoaren hitza, ospakizunak, hausnarra, otoitza, nolabaiteko penitentzia... Garizumak eskura jartzen dizkidan aukera ederrak. Aprobetxatzekoak!

Goazen Eukaristia ospatzera. Maitasunaren basamortuan, ospa dezagun maite gaituenaren dohain ederra.

Liturgi lagungarriak

A) APAIZAREN MONIZIOAK

AGURRA ETA SARRERA
Jesu Kristo gure anaia eta gure Jaunaren grazia eta bakea, zuekin!

Bizitzen eta ospatzen ari garen Garizuma aldi honetan, berriro ere dei egiten zaigu gure begirada eta gure bizitza osoa Jainkoarengana zuzentzera. Jainko errukitsuak biziberritu eta biziarazi egin nahi gaitu, bere hitzrewn argiaz eta indarraz.
Eta Garizumako bigarren igande honek Tabor mendira eramango gaitu, han argiaren esperientzia bizitzera.

Hasi dezagun ospakizuna gurutzera doan Jesusi begira. Eska diezaiogun gure leialtasun-ezaren barkazioa.

Aitortzen diot…


PREFAZIOA
Otoitz nagusia hastera goaz. Garizumaren ataritik Pazkoari begira kokatuko gaitu otoitz honek, Jaunari eskerrak emanez.


GURE AITA
Kristo Jesusekin bat eginik, eska diezaiogun Aitari libra gaitzala tentaldi guztietatik eta gaitz guztietatik atera.




B) IRAKURGAIEN MONIZIOAK
1 – Igandeotan, lehen irakurgaiak, Israelen historiaren urrats nagusiak errepasatzen ditugu. Gaur Abrahamen gizatasun puska gogoratuko dugu. Abrahamek, amets eta tankera oso berezian, Jainkoaren agintzariak jasotzen ditu. Guretzat dira promesa horiek.

2 – Gure bizitzaren interesa eta helburuak zeintzuk diren galdetzera behartzen gaitu bigarren irakurgaiak. Bihotz-berritzeko deia gure Garizumarako. Entzun!



HERRI-OTOITZA
Senideok, Jesu Kristorengan daukagu salbazioa, bizia eta piztuera. Sinesmenez eta konfiantzaz aurkez diezazkiogun gure eskariak. [Erantzun dezagun:

KYRIE, ELEISON!]

•    Munduan sakabanaturik bizi diren elkarte eta fededun guztien alde: Pazko-argiak esperantzaz bete ditzan, maitasun-bidean aurrera egiteko.

•    Fedea zalantzaz bizi dutenen alde, fedearen bila dabiltzanen alde edo fedea erabat galdu dutenen alde: Jesusi begira, beren ilunpeak argi ditzaten, eta gizatasun-lana adorez egin.

•    Sufritzen ari diren guztien alde eta, batez ere, zapalduta bizi diren emakumeen alde: Pazkora begira, Jainkoaren maitasunean sinetsi eta bizi-duintasuna goza dezaten.

•    Gure herriaren alde, Siriako herriaren alde: sufrimendu garaian Jaunaren argiak poza izan dezaten.

•    Eukaristia ospatzera bildu garen guztion alde: gure fedea esperantzaz poztu eta senideak jator zerbitza ditzagun.

Erruki zakizkigu, Jauna. Eta Pazkora bidean jarri gaituzunez gero, indartu gaitzazu argiaz, zure asmoak zerbitza ditzagun. Jesu Kristo gure Jaunaren bitartez.




HOMILIA
Basamortuan ikusi genuen Jesus, ageriko bizitza hastean. Gaur, enbanjelioetako beste une garrantzitsuan, Tabor mendian ikusten dugu. Zesareako aitorpenarekin jira-buelta handia hartzen du Lukasen Ebanjelioak. Jerusalemera begira jartzen da Jesus bera eta hara begira jartzen ditu jarraitu nahi dioten ikasleak ere. Han gertatuko da «dena». Han, Jainkoaren erregetza. Hori bai, eraso eta gurutzearen bidez. Gaurko pasartea, Taborrekoa, bide hori argitzera dator.

Bidea ez da erraza, ez da samurra. Dei egin digun Jainkoaren agindua adituz, geuretik atera garenean, badirudi dena hankaz gora jarri zaigula. Eta badirudi bide guztiek beren norabidea aldatu dutela, gehiengoaren kontrabidetik goazela. Norberaren bizigiroaren hankapeko lurra mugitzen dela sentitzen denean, beste oinarri batzuk ez ote ditugun behar ere pentsatzen hasten gara... Jesusek ere sentitu zuen hori. Bere bideak nora zeraman ikusi zuenean, Jesusek bere Aitarekin egon nahi du: haren hitza entzun nahi du. Eta mendira dihoa, bakardadean Aitarekin maitasunezko elkarrizketa bizitzera.

Harrigarria da Tabor gaineko pasadizoa. Esperientzia baten kontakizuna da. Ez da, beraz, mirarizko espektakulo ikusgarri bat. Jesusen eta ikasleen barruan gertatzen den esperientzia sakona eta argitzailea kontatzen digu pasarte honek. Argiaren miraria da gertatzen dena, «jantziak zuri distiratsu bihurtu» baitzitzaizkion. Jesusen bidea eta ikasleen begirada argitzera datorren argia da. Hain ilun azaltzen zitzaien Jerusalemera zeraman bide hura!

Baina, nola gertatzen da argia? Moisesen eta Eliasen bidez. Israelen historia eta profeten hitza gertatzen zaizkio Jesusi argibide, hartu behar duen erabakiaren aurrean. Horien bidez, bere Aitaren borondatea ezagutuko du, eta Aitaren borondateak gidatuko du bere jarduera eta bide osoan. Ikasleek, erdi-lo, erdi-esna, ez dute ezer ulertzen, baina sentitu dute Jesusen bideak baduela argia. Eta argi horretaz fidaturik egingo dute Pazkora arteko bidea. Aitak esan die («Hauxe dut nire Semea») Jesus gurutze-bideko hau dela Mesias zinezkoa. Esperientzia sakona izanda gero, Jesus bakarrik ikusten dute berriro, eguneroko txikia; baina badakite argiaren testigu izan direla. Eta, zalantza askoren artean izanik ere, jarratu egingo diote gurutzera.

Hor daukagu guk ere esperientzia. Garizumako bide honek argitara garamatza. Baina, argi hori sumatzekotan, gure sinesmen-esperientzia Moises eta Eliasengan oinarritu behar dugu, maitasunaren historian eta Jainkoaren Hitzean. Horrek ez digu inolako segurantzarik ematen, baina barruko ziurtasuna sendotu bai. Gure bideak ere badu zalan­tzarik, badu gurutzerik, badu ilunperik... Baina, Jesusen mendi argitsuak erakusten digu horren guztiaren azpian gure Jainkoaren argi ederra gordetzen dela eta gure zoria ez dela ilunpetan itoko.

Pedroren erosotasun-tentazioa oso gurea da. Egoera argizko eta gozoak bilatzen ditugu. Beti errazean jardun nahi genuke. Baina gaurko Elizak eta gizarteak erakusten diguten egoerak ez digu erosotasunerako gunerik uzten. Garai latzak tokatu zaizkigu. Hainbeste giza arazo bizi dugu inguruan. Emakume erasotuak direla, gosez hiltzen ari diren herriak direla, gaitzak zauritutako gaixoak direla, beldurrak etxean lotzen dituenak direla, torturapean txikituak direla... Fededunok horien aldeko borrokatik aparte geratu behar al dugu? Mundu hau hobetzea ez al da gure eginkizuna? Ez al dugu Tabor mendiko Pazkoa eraman behar jende askoren kalbario minduetara?

Igoko al gara Taborrera, han Jainkoaren maitasuna eta Hitza jasotzera? Garizuma honetan egingo al dugu Jainkoarekin harremana bizitzearen esperientzia? Hortik bakarrik etorriko zaigu argia, barru-barruko argia, gure fedeak gaur behar duena. Tabor geure barruan gertatzen da, geure barruan baitaukagu. Ondorioz, behar dugun argia ere barrutik dator, barruko harremanetik.

Liturgi lagungarriak

A) APAIZAREN MONIZIOAK

AGURRA ETA SARRERA
Gure Maisu eta gure Jauna den Jesu Kristo, beti zuekin!

Joan zen igandean Nazareteko Sinagogan ikusten genuen Jesus, ageriko bere bizitzari hasiera ematen. Han entzun ahal izan genuen zein zuen bere programa. Jesusen programaz txundituta geratu arren, arruntegia ikusten dute Jesus, eta ezin dute haren irakaspena onartu. Jesusen azalpenak min ematen die. Guretzat ere gerta daiteke Jesusen irakaspen ederra era xumeegian etortzea.

Garbi dezagun gure bihotza Jaunaren errukitan, berari harrera on egiteko.
– Jesus Jauna, zu zara gure sinesmenaren oinarria. Erruki, Jauna.
– Jesus Jauna, zu zara gure itxaropenaren indarra. Kristo, erruki.
– Jesus Jauna, zu zara gure maitasunaren janaria. Erruki, Jauna.


PREFAZIOA
«Maitasuna ez da sekula hiltzen» esan digu San Paulok. Maitasun horren iturrian eta oinarrian, gurekin dago beti Jesus. Horregatik da gure esker ona.

GURE AITA
Jesusek irakatsi zigun, munduaren egile eta Jauna den Jainkoa, Aita dela guretzat. Begirunez eta konfiantza handiz dei egiogun guztion Aitari.




B) IRAKURGAIEN MONIZIOAK
1 – Igandeotan, San Lukasen ebanjeliotik, Jesusen hasierako predikazioa gogoratzen dugu. Nazareteko Sinagogako haren bigarren partea entzungo dugu gaur. Jesusi ateak ixten dizkio Nazareteko herriak. Ebanjelioko horren prestaera bezala ikus dezagun Jeremias, Jainkoak deitua eta lagundua bere profeta-eginkizunean.

2 – Joan zen igandean San Paulok kristau elkarteari batasunerako deia egiten zion, Jainkoaren dohainak batak bestearen zerbitzura jarriz. Gaur, fededunaren biderik bikainena erakutsiko digu.




HERRI-OTOITZA
Badakigu Jainkoa Aita dugula. Horrek ematen digun konfiantzaz otoitz egin diezaiogun munduko senide guztien alde, behartsuenen alde batik bat.
•    Eliz elkartea osatzen dugun guztion alde. Jesusek eman digun maitasun-agindua zerbitzuz bete dezagun.
•    Herrien zerbitzuan saiatzen diren agintari eta gidari guztien alde; herri behartsuei laguntzen ari diren guztien alde: beren zerbitzuaren sari bizipoza izan dezaten.
•    Bakardadean sufritzen duten guztien alde; gure erietxe eta familietako gaixoen alde: Jaunaren hurbiltasuna eta gure laguntza izan ditzaten, aurrera egiteko.
•    Gure gazteen alde: Jaunak egiten dien deia ez dezaten zapuztu, baizik hura aditu eta jarraitzeko ausardia izan dezaten.
•    Eukaristia honetan elkartu garen guztion alde: sinesmenean, itxaropenean eta maitasunean hazi gaitezen.
Entzun, Aita, zure seme-alaben otoitzak. Eta emaguzu zure zerbitzuan bizitzeko adorea eta indarra. Jesu Kristo gure Jaunaren bitartez.




HOMILIA
Jesusen eta profeten bokazioa eta misioa aipatzen dizkigute gaurko irakurgaiek. Baita misio horrek sortzen duen kontrajartzea ere. Gaurko kristauontzat ere balio du esaten zaigun hitzak, kristau bakoitza deitua eta bidalia baita gizartera. Aurreko garaietan bezala gaurkoan ere, Jainkoaren dohaina esku arrunt eta xumeetan ikusteak eskandalua sortzen du eta kontrajartzea bideratzen. «Profetarik ez baita ongi ikusia bere herrian».

Lehenengo irakugaiak Jeremias profetaren bokazio-esperientzia azaltzen digu. Esperientzia hori konfiantzazko senez agertzen da: «Ez iezaiezu beldurrik izan». Jainkoaren deia ahalmen berri baten segurantzian ikusten du Jeremiasek. Garai zailak tokatu zaizkio, etsai asko izango du; baina berak badaki nork aukeratu eta deitu duen, eta bere misioa betetzeko sua sentitzen du barruan. Jainkoaren esana herriari adieraztea izango du herri guztiaren aurrean bete beharreko eginkizun.

Jesusek ere bere bokazio-esperientzia kontrajartze gogorrean bizi beharko du. Jesus deitua sentitzen da. Jainkoak bidali du, joan zen igandean ikusi genuen bezala. Juduek hain maite zuten Hitza onartezina gertatzen zaie bere gaurkotasun gordinean. Eta, batez ere, Nazareteko mutil gazte batengan Hitzaren misterioa ikustea ezin dute onartu. Teorian eta abstraktoan maite dute Hitza, baina Hitz hori gizatasunez janzten denean, hori apalegia ikusten dute Jainkoaren arrastoa sumatzeko.

Jeremiasek eta Jesusek ondo dakite, beren misioa betetzea ez dutela batere erraza izango. Badakite Jainkoaren bideak onargaitzak gertatuko zaizkiela beren garaikideei. Eta, hala ere, beti Jainkoaren nahia dago betekizun eta misio. Badakite herriaren bihotzean kontzientzia kritikoa izatea tokatzen zaiela, baina Jainkoaren bideak horrela dira.

Nazaretarrentzat Jesusen hitza garaikidea zen bezala, guretzat ere hala gertatzen da. Eta Jeremiasen eta Jesus profeta-lana gaur guri tokatzen zaigu aurrera eramatea. Eta orduko kontraesan eta zailtasun berberak izango ditu gaur gure misioak. Orduan eskandalua sortu zuten bideek gaur ere eskandalua sortuko dute. Profeta-bokazioak beti markatzen baitu jarrera kritiko eta salatzailea.

- Alde batetik, Jainkoak bitartekotzat aukeratu dituenak arruntegiak dira, xumeegiak, horiengan Jainkoaren eragina sumatzeko. Eta geuk ere galdetu beharko genuke behin baino gehiagotan: gu nor gara Jainkoaren Hitza inori hots egiteko? Nola ausartzen gara eginkizun hau geure gain hartzen? Ez al da geure ahalmenen gainetik dagoen eginkizuna, eman zaigun hau? Ez da asko harritzekoa jendearen eskandalua.

- Eta, beste aldetik, hitz horrek gehiegiz asaldatzen eta aztoratzen ditu jendearen jarrera eginak. Oso finkatuak gaude eta geure habi beroak eginda dauzkagu. Eta orain Jainkoaren Hitzak gure jarleku epelak dantzatzea ez dugu gustuko. Nahi duguna da, utz gaitzatela geure erosokerian bakean. Horretatik ere kontrako asko datorkio profetak hots egiten duen hitzari.

Bigarren irakurgaiko mezua geure misioari lotzen badiogu, bistan da zein den profeta-eginkizuna betetzeko indar nagusia: maitasuna! Maitasunak azaltzen du bere gordintasun guztian Jainkoaren nahia gure gizarte honetan. San Paulok miatasunari egozten dizkion baliabide guztiak oso gaurkoak dira.

Hori guztia gogoan izanik, galdera batzuk egin beharko genizkioke geure kristau-bizitzari: gure kristau-izateak ba al du profeta-kutsurik? Gure presentziak sortzen al du inolako ondoezik gure gizartean? Gure presentziak ba al du kontzientziak altxatzeko barne-indarrik? Gu geu ere erosokerian etzanda gelditu ote gara?

Gaurko Elizak bere eginkizuna bete nahi baldin badu gure gizartean, kontua ez da denak haserre jartzea. Kontua da pobreen aldeko Jainkoaren mezua hots egin eta adieraztea. Horrek batzuk haserretu egiten dituela? Gure eginkizunari trabak jartzen dizkiotela? Ez dio inporta, esku artean daramagun dohaina eta ahoan daramagun hitza, Jainkoarena dela jakinik.

Gaurko Elizak gaurkotu behar duela, gizartearen ibilmartxara egokitu behar duela, egia da; baina horrek ez du esan nahi haren bizimoldera tolestatu behar duenik. Justu kontrakoa: gure gizarteak bere bizieraz zokoratu dituenen aldeko apustua egin behar du, hori ongi ulertua izan ala gaizki ulertua izan.

Goazen Eukaristiara. Jainkoak hementxe berritzen digu egindako deia. Hementxe aukeratzen gaitu maitasunaren indarrez. Hementxe ematen digu Hitzaren indarra. Hementxe berri dezakegu sustraitik gure profeta-eginkizuna. Eta, batez ere, hementxe har dezakegu geure eginkizun berezi horretarako behar dugun indarra.